Als ik rucula ga halen in de moestuin gaat het tuinhek niet open. Er blijkt een grote molshoop achter te liggen. Ondanks de kou zijn de mollen nog steeds actief. Aan de andere kant van de tuin verschijnen grote gaten in de grond en heel veel los zand. De hopen maak ik plat met mijn laarzen en de gaten stamp ik dicht met een steen. Ontmoedigingsbeleid, voorlopig. Het afgelopen jaar had ik behoorlijk wat schade doordat ze onder de zinnia’s hun gangen hadden gegraven. Nu de moestuin bijna leeg is kan het niet zoveel kwaad.
Als de rucola is geplukt doe ik nog even een rondje door de tuin. Er is veel gedaan de afgelopen weken maar ik ben nog lang niet klaar. Nu het kouder is geworden moet de tuin snel winterklaar worden gemaakt.
De visser heeft geholpen met het zware werk: compost halen. Een deel van de tuin is inmiddels bedekt met een dikke laag van 5 centimeter. Dit blijft zo liggen tot komend voorjaar. De wormen doen de rest. Ze halen de compost naar beneden en zorgen zo voor een betere bodemstructuur.
Verder kon ik veel klussen afstrepen op mijn lijstje. De asperges zijn bij de grond afgeknipt. Ze kregen al een compostgift na de oogst en krijgen straks nog een laagje gemeentecompost. Deze is niet voedzaam (doordat deze op hoge temperatuur wordt verhit) maar geeft wel extra bescherming in de winter.
In verband met de kou zijn de rucola en kropjes sla extra afgedekt met plastic. Stiekem toch wel een beetje trots dat het gelukt is om nog kropjes te kweken zo laat in het jaar. Hopelijk bevriezen ze niet. Het zal hier in Zeeland niet zo koud worden maar extra bescherming kan geen kwaad. Komende week af en toe even checken op schimmels, het zeil wordt wel vochtig door condens.
De ramen van de platte bakken kregen nog een wasbeurt zodat de zon de bak nog beter kan verwarmen. De knoflook ging de grond in op de ruggen van de aardbeien. Ze houden niet van natte voeten en de aardbeien worden er lekkerder van. Win win 😉 Stop ze in de grond met het puntje net nog boven, net als plantuien. Binnen een paar weken komen de groene sprietjes boven de grond.
De witlofwortels zijn 2 weken geleden geoogst. Ik bewaarde ze met loof en al in de schuur zodat de wortels nog voeding uit het blad kunnen halen. Nu is het tijd om het loof af te knippen. Dit doe je door ze af te knippen op 2 cm van de wortel. Daarna gaan ze mee naar huis. Ik kan ze daar beter beschermen tegen kou dan in de schuur op de moestuin. Binnenkort gaan ze de grond in. Ik schreef al eerder een blogpost over witlof telen mocht je hier meer over willen weten.
De zinnia’s lieten hun bloemen hangen dus het was tijd om ze op te ruimen. Ik plukte het laatste bosje voor de salontafel en de plantenresten eindigden op de tijdelijke composthoop.
Ook de resten van de rabarber die de laatste week helemaal vergaan zijn gingen naar de composthoop. De compostbakken zijn nog vol. Vorige week heb ik de kippenmest verdeeld over de 5 bakken. In sommige was de hoeveelheid geslonken dus deze vulde ik weer met de plantenresten van de tijdelijke compostbak. Nog even en dan gaan de bakken in rust en kan er pas weer aangevuld worden in het voorjaar. In de winter controleer ik regelmatig de inhoud. Als de buitentemperatuur niet te laag wordt doen de wormen, schimmels en insecten toch nog hun werk maar in een lager tempo.
De wortels zijn geoogst. Winterwortels kunnen wel wat vorst verdragen maar helaas zijn de naambordjes niet meer leesbaar. Daardoor weet ik niet meer wat winter -en zomer wortels zijn. Dusss… alles de grond uit en mee naar huis. Ik bewaar ze in de schuur in een kist met vochtig zand. Verder oogstte ik nog een vergeten paprika, geel geworden augurken die ik had laten hangen voor het zaad en vind zowaar nog een paar kleine courgettes.
Voor de kippen neem ik nog Oost-Indische kers mee voor extra vitamientjes. De bloemen bloeien nog steeds. In de afdektunnel van de wortels schiet een welkome gast weg. Padden (of is het toch een kikker?) eten slakken dus hij mag blijven.
De zelfgemaakte naambordjes worden opgeborgen in de schuur. Ze zijn mooi gebleven dus volgend jaar ga ik nieuwe maken voor de wortelrassen, maar dan kleiner.
De bloembollen die ik in mei uit de bloempotten haalde zijn schoongemaakt en opnieuw geplant. Dit doe ik altijd in oude ( recycle) potgrond. Om de bollen toch wat voeding te geven strooide ik een paar handjes koemestkorrels door de grond. Hopelijk volgend jaar maart weer vrolijke kleuren op het terras!
Verder keek ik de oogst na en werden voorzorgsmaatregelen genomen tegen de kou. Sommige oogst ging naar de bijkeuken, andere werd afgedekt met dekens. De aardappels werden nog een keer nagekeken en ontdaan van “schieters”. De dahlia’s kregen een dekentje tegen de kou. In de kas kregen de zaailingen ook extra bescherming met een zeiltje en alle gieters werden geleegd om te voorkomen dat ze kapot vriezen.
Tot slot werd het kippenhok aangepakt. Vanwege de verkoudheid van de dames werden alle kieren dicht gemaakt. Het zal weer even wennen zijn om de drinktorens iedere avond naar binnen te halen om te voorkomen dat ze bevriezen omdat ik geen zin heb om ze iedere ochtend te ontdooien voordat ik naar mijn werk moet. Maar dit hoort nu eenmaal bij de winter.
Het gaat trouwens een beetje beter met Happy. Sinds zaterdag niest ze een stuk minder. Ruim 3 weken antibiotica heeft blijkbaar toch geholpen. De dierenarts had geadviseerd om te stoppen maar ik ben blij dat we er mee doorgegaan zijn. Zaterdagmiddag kreeg ik een film-apje van mijn echtgenoot. “Luister en geniet” was zijn boodschap. Nu, dat deed ik. Eerst kon ik het niet geloven. Op het filmpje stond een kip luid te bléren. “Is dat Happy? Toch niet?” Maar ja hoor, ze was het wel, luid en duidelijk. Luister en geniet 😉
MOESTUIN HIPPIE 