Dopey

• 

• 

Er zijn momenten in je leven die je het liefst over zou slaan, zoals het verlies van een huisdier. Het afgelopen jaar hebben we dat vaker meegemaakt dan ons lief is en ondanks dat kippen verder van je af staan dan een hond of kat mis ik iedere kip op zijn eigen manier. Toen we afgelopen weekend in de tuin zaten en ik de vrouwenmantel bij de kas zag bloeien overviel me ineens het gevoel van gemis. Leentje en Saté liepen zo graag over de vijverrand op zoek naar slakken onder die vrouwenmantel, of stapten de vijver in en liepen op zoek naar waterslakjes over de moerasplanten. Om daarna weer snel terug naar de vijverrand te rennen als ze natte voeten kregen.

Afgelopen maandag hadden we weer zo’n moment. Dopey ging de laatste weken ineens achteruit, wilde nauwelijks eten, zat een groot deel van de dag in elkaar gedoken te slapen. Tijdens het eten deed ze een powernap, om daarna ineens weer wakker te worden, vijf happen te eten en weer in slaap te vallen. Ik deed vitaminen in het drinkwater en ontwormingsmiddel, kocht kuikenvoer in de hoop dat ze daar van op zou knappen, maar dat deed ze niet… Het hele weekend zette ik haar bij de etensbak, gaf drinken met een spuitje en liet haar extra dutjes doen in het legnest.

Maar het ging niet meer. We gingen naar de dierenarts voor advies maar deze kon niets meer voor haar doen. Ze bleek een grote tumor in de haar buik te hebben. Triest, want ze was pas drie jaar.

• 

• 

Dopey kwam bij ons wonen samen met Sientje en Camel toen we nieuwe kippen wilden toevoegen aan de toom. Dopey bleek heel onhandig. Ze begreep niet hoe ze moest eten, waar ze moest slapen en hoe ze de trap op moest lopen. Alles moest ze leren, maar van wie? Ze volgende niet het voorbeeld van de oudere kippen en had daardoor veel sturing nodig. Ik leerde haar eten door overal met mijn vinger in te prikken. Al snel begreep ze wat de bedoeling was en imiteerde mijn geprik met haar snavel.

Dopey was een Cochin. Dit zijn kippen met veertjes aan de poten waardoor ze minder graven in de tuin. Het zijn allemansvriendjes en heel makkelijk tam te maken. Dat hebben we geweten, want Dopey kwam soms ongevraagd de keuken binnen lopen, luid kletsend en vragend waar we waren. Iedere ochtend kwam ze de trap van het legnest op als ik aan het schoonmaken was, honderduit kletsend en bedelend om aaitjes.

• 

• 

Eén keer belandde ze in de vijver, toen ik haar riep terwijl ik aan de andere kant van de vijver stond. Niet slim, want ze nam de kortste weg naar me toe en liep zo de vijver in. Gelukkig spreidde ze haar vleugels waardoor ze bleef drijven, want kippen kunnen niet zwemmen. De rest van de dag was ze stilletjes, haar natte pak had indruk gemaakt.

Lieve Dopey, laat je maar eens lekker verwennen in de kippenhemel en geniet van alle aaitjes die je ongetwijfeld zal krijgen.