We hebben vakantie en daarom even geen tuinblog. Daarvoor moet je immers ín de tuin zijn. Maar misschien zijn jullie ook wel nieuwsgierig hoe een Moestuinhippie vakantie viert 🙂 Voor ons geen verre vliegreis maar een fietsvakantie in eigen land.
De ochtend van vertrek naar ons 1e vakantieadres, nu twee weken geleden, fietste ik nog even naar de tuin. Het had de hele nacht geregend. Planten druppelden nog na van de enorme hoeveelheid water. Snel maakte ik nog wat foto’s en een filmpje van de tomaten. Hoe zal ik ze aantreffen als we terugkomen? Er wordt veel regen voorspeld, tomaten houden daar niet van. Er zitten ook nog aardappelen in de grond, als ze maar niet verzuipen. Laten we hopen dat het mee valt. Ik plukte nog een paar pruimen en daarna snel naar huis om de auto in te pakken.
De vakantieplannen waren dit jaar weer fietsen vanaf drie verschillende adressen in Nederland. Helaas gooide regen roet in het eten. Nu is het voor ons niet zo erg om in de regen op de fiets te zitten, maar hond Luna vindt het allemaal wat minder leuk. Ik moet zeggen dat ik de onweersbuien ook niet zo fijn vond en de hele dag fietsen werd fietsen van brug naar brug. Om er onder te schuilen wel te verstaan.
Dus wat doe je dan als het slecht weer is?
Je leest eens een boek.. of bezoekt een stadje… of leest weer een boek…
Ons eerste logeeradres was in Zwolle, bij een leuke B&B aan de rand van de stad maar met rust en ruimte om ons heen. Uitzicht op landerijen met koeien, daar hou ik van. We fietsten daar drie dagen en bezochten de stad.
Met heel veel geluk bemachtigde ik nog een oude zaterdagkrant van het Nederlands Dagblad van 10 augustus 2019. Afgelopen juni interviewden ze mij in de tuin. Helaas mag ik het interview niet publiceren maar als je naar de website van het ND gaat kan je het artikel lezen door je e-mailadres achter te laten. Voor wie interesse heeft in wat ik allemaal gezegd heb.
Na Zwolle vertrokken we naar Varssel (Gelderland) en logeerden drie dagen aan het Pieterpad. Ook weer een fijne B&B in het groen. We bezochten Doesburg en fietsten langs prachtige kastelen. Vanuit het keukenraam zagen we reeën lopen en onder het dak van de veranda woonden vleermuisjes. Als we ’s avonds de hond uit laten hoorden we een uil en een lachende aap. Nee grapje, het leek erop. De B&B eigenaar had een vogelboek met geluiden maar hij wist zonder boek meteen te vertellen dat het een bosuil en een groene specht waren.
Onze gastheer had een keukenlade met bakken om je afval te scheiden… dan weet je dat ze de natuur echt belangrijk vinden. We zijn de afgelopen jaren maar weinig B&B’s tegen gekomen die de gasten laten recyclen. Petje af!
Van het thuisfront kreeg ik oogstfoto’s van frambozen, tomaten en pruimen. Eigenlijk wilde ik toen wel naar huis, maar we reisden door naar ons laatste vakantieverblijf.
Op maandag knapte het weer op. Kopte de krant voor vertrek over een naderend najaar, nu gaven ze hoogzomer af. Eindelijk! Ons laatste logeeradres was in Oostvoorne. In een huisje in de duinen. We fietsen alle dagen, want daar waren we voor gekomen. We bezochten Brielle, Hellevloetsluis en Ouddorp op de fiets. Onderweg kan ik het dan toch niet laten om nog wat bramen te trekken in de duinen. Tja die groene vingers hé, die blijven jeuken 🙂
Een kringloopwinkel in Brielle was een feest van herkenning. Weet je nog dat ze vroeger Buisman in de koffie deden om het wat sterker te maken? Ik was het vergeten tot ik blikjes Buisman zag staan. Wat is het menselijk brein toch bijzonder, je ziet of hoort iets, er gaat een luikje in je hoofd open en daar is de herinnering.
Bij thuiskomst wil ik na het uitpakken gelijk naar de tuin maar wacht nog tot de eerste was aan de droogmolen hangt. Dan snel naar de tuin… en wat ik daar aantrof hoor je de volgende keer.
Tot slot..
Sinds dit jaar schrijf ik ook voor andere websites. Mocht je nog meer inspiratie zoeken voor de moestuin, je kunt het vinden op:
MOESTUIN HIPPIE 