Mijn laatste moestuin update september eindigde met een doos. Of eigenlijk twee dozen. Wat zou daar nu inzitten? We hebben…. tromgeroffel…… Nieuwe kippen!
Na de dood van Dopey was ik bang dat er iets mis zou zijn met de grond in de achtertuin. Drie kippen verliezen in een jaar is veel, zeker omdat Leentje en Saté nog maar vijf jaar waren en Dopey nog maar drie. Maar met de grond kan eigenlijk niets mis zijn, ons huis staat weliswaar op oude landbouwgrond maar is in 1999/2000 gebouwd dus eventuele bestrijdingsmiddelen moeten allang uit de grond gespoeld zijn.
Na de zomervakantie kregen we dus vier nieuwe kippen. Zoals je weet ben ik geen fan van kippen toevoegen aan de toom en om te voorkomen dat we niet over een jaar weer nieuwe moeten halen namen we er gelijk maar vier bij. Het hok is groot genoeg en de dames lopen dagelijks in de achtertuin dus er is genoeg ruimte voor allemaal.
Nieuwe kippen kopen
Waar let je op bij het kopen van kippen? Ik let vooral op gedrag. Een kip die gezond is beweegt goed door het hok en eet, drinkt en scharrelt. Ik heb in de winkel zeker tien minuten het groepsgedrag bestudeerd. Wie pikt wie en waarom, welke kippen zijn lief voor elkaar en op welke kippen wordt er gejaagd en waarom. Er zaten in de winkel grote en kleine raskippen door elkaar, dus de grote pikken de kleine, dat is logisch. Er zaten Brahma kippen (GROOT!) bij Cochins… dat was spektakel, de Brahma’s haalden zo plukken veren uit die kleine kipjes. Met samengeknepen billen keek ik er naar.. de grote kippen wilden we dus NIET.
We wilden graag weer Cochins en Wyandottes, beide krielrassen. Om het mezelf wat makkelijker te maken wilde ik verschillende kleuren en het liefst zo oud mogelijk, rond twintig weken. Hoe ouder hoe beter dacht ik, zodat ze oud genoeg waren om te kunnen ontsnappen aan onze twee kleine heksen Happy en Sientje. Nu, dat was leuk bedacht maar de kuikens in de winkel waren vijftien/zestien weken. Sommigen nog iets jonger.
Tja, wat doe je dan? Ik was daar in die tien minuten al verliefd geworden.
Kippen mee naar huis nemen
Ik koos de kippen op gevoel. Geen raddraaiers maar rustige kipjes, drie van zestien weken en eentje die wat jonger was en A3 zo leuk vond, het enige bruine kipje in het hok. In gedachten zag ik al dat ze werd doodgepikt door Happy, die veel last heeft van territoriumdrift. Ze jaagt de duiven nog de tuin uit dus dat kan nog wat worden.
In de auto zette ik de dozen zo neer dat er zo weinig mogelijk zon op de dozen kon schijnen. Eenmaal thuis moesten we een deel van het hok nog afzetten maar doordat alles al klaar lag was dit zo voor elkaar. Hok in tweeën verdeeld, twee voer en drinkbakken en een kistje met hooi voor de kuikens om in te slapen. Terwijl we bezig zijn met de huisvesting staat Luna op de dozen te blaffen… die dozen maken geluid!
Wennen aan de nieuwe omgeving
De oude en de nieuwe kippen mogen twee weken aan elkaar wennen. Ze kunnen elkaar wel zien door het gaas. Happy en Sientje zijn niet gecharmeerd van de nieuwe buren en laten dat merken door de hele dag een beetje op ze te brommen en tegen het gaas aan de rennen… aanvalluhhhhhh, er zijn hier vreemden! Gelukkig zat het gaas goed bevestigd en de kuikens trokken zich er niet veel van aan.
Na een paar dagen timmer ik in één dag een nieuw kippenhok voor de kuikens zodat ze droog, tochtvrij en warm kunnen slapen. De eerste dagen moet ik ze nog een beetje bijsturen maar de derde dag gaan ze uit zichzelf naar bed.
Na twee weken vond ik dat er genoeg gewend was en haalde ik het gaas weg… en toen begon de ellende. Happy en Sientje verklaarden de oorlog en jaagden op de kuikens. Ze spanden zelfs samen, totdat Sientje plotseling broeds werd. Kwam dat even goed uit, één pestende kip minder 😉 Happy kon ze onmogelijk alle vier tegelijk achterna zitten.
Toch zie ik nog regelmatig vier bange kuikens op de voerton zitten terwijl Happy in haar eentje als een overwinnaar door het hok paradeert. Mijn thuiswerkende lief heeft zich opgeworpen als kippenfluisteraar en zo kunnen we de kuikens regelmatig rust geven door Happy in de tuin te laten lopen of een poosje bij Sientje in het nachthok te zetten. We kijken het nog een weekje aan, als er dan geen verbetering is gaan we Happy apart zetten zodat er een nieuwe pikorde ontstaat.
Kippen in de tuin
Afgelopen weekend besloot ik dat het tijd werd om ze meer ruimte te geven, de laatste dagen keken ze met steeds meer interesse naar de wereld buiten het hok. Ik zette de deur van het kippenhok open en keek wat er gebeurde. De tegenstribbelende Happy hield ik vast.
Daar gingen ze hoor, de dames, de wijde wereld in. Eerst voorzichtig een paar stapjes buiten de deur, om vervolgens steeds een beetje verder te gaan. Uiteindelijk hebben ze in een paar uur de helft van de tuin doorgelopen, af en toe ook met Happy in de tuin maar wel onder toezicht. En ik moet zeggen, het viel me alles mee. Ze aten gras, wat blaadjes van de kamperfoelie en jaagden met z’n vieren een duif de tuin uit. Na een paar uur hadden ze genoeg gespeeld en liepen ze braaf mee het kippenhok in. Okay, een klein beetje geholpen door een paar gedroogde meelwormpjes.
En dan…. de namen. De laatste weken is me vaak gevraagd “hebben ze al namen?” En “hebben ze weer van die gekke namen?” Wat is gek?
Meet Brownie, Muffin, Saar en Soof.
MOESTUIN HIPPIE 