Saté

• 

• 

Afgelopen weekend overleed onze Saté. Het ging al een paar weken niet zo lekker met haar. Ze vertoonde hetzelfde gedrag als Leentje, af en toe diep in de veren gedoken in een hoekje zitten, zich afzijdig houden van de anderen en hen voor laten gaan als het etenstijd was. Dat was niets voor haar, ze was er altijd als de kippen bij wanneer er iets lekkers te eten viel. Ik voerde haar allerlei extraatjes als zonnebloempitten en kippenmuesli maar ze knapte niet op. Ook niet na het ontwormen en extra vitaminen.

Afgelopen donderdag liep ze nog in de tuin, dook de vijver in op zoek naar slakken en deed een powernap achter een stapel potgrondzakken. ’s Avonds viel ze in slaap in het legnest in plaats van op de stok en daar zat ze vrijdagavond nog toen ik thuis kwam van het werk. Mijn lief stuurde me nog een apje toen ik aan het werk was. Later bleek dat dit de laatste foto van haar was.

Zaterdagochtend zag ze er heel slecht uit, haar kam was bijna blauw. In het legnest is ze in het bijzijn van Sientje en Happy naar de kippenhemel gegaan.

Leentje en Saté kwamen in 2016 bij ons wonen. Ik was al snel enorm aan haar gehecht. Dat kwam vooral omdat ze de eerste kip was die ik in bad deed 😉

• 

• 

Toen ze een half jaar oud waren kreeg Saté kalkpoten, oftewel kalkpootmijten. Deze mijten kruipen tussen de schubben van de kippenpoten wat enorm pijnlijk kan zijn. Dus Saté ging in een badje met biotex en later in een badje met dettol waarna ik de poten insmeerde met vaseline en verbond met scheurlinnen. Drama. Het duurde lang voordat ik er achter kwam dat alleen insmeren met vaseline ook werkte. Saté vond het allemaal prima en al dat geleur met haar schepte een band.

Toen Saté de tuin mocht gaan verkennen was ze in haar nopjes, ze maakte dan altijd een tevreden geluidje dat alleen blije kippen laten horen. Ze liet zich niet voor de gek houden. Waar de anderen als hondjes achter me aan liepen als ik ze met zonnebloempitten in het hok wilde lokken trapte Saté daar niet in. Regelmatig moesten we haar met z’n tweeën naar het hok dirigeren omdat mevrouw nog geen zin had om terug te gaan.

• 

• 

Een paar jaar geleden was ze zo hardnekkig in de rui dat ze er ziek van was. Wekenlang sliep ze in het legnest omdat ze niet meer op de stok kon blijven zitten. Uiteindelijk voerde ik haar bij met kuikenvoer wat eiwitrijk is en zorgt voor een betere groei van de veren. Langzaam krabbelde ze er weer bovenop, haar gewicht nam toe en ze werd weer de mooie kip die ze ooit was.

Toen Leentje vorig jaar dood ging nam ze de pikorde over. Ze ontfermde zich over Dopey en zorgde ervoor dat Sientje op haar plaats werd gezet als ze probeerde hoger in de rangorde te komen. Vorige week zag ik nog dat ze een pik uitdeelde omdat ze zelf eerst wilde eten, ondanks dat ze al niet fit was.

Saté, wat moeten de anderen nu zonder jou? Wie zal de pikorde overnemen, bitchie Sientje?