Moestuinupdate oktober

Moestuin

Als ik het zou mogen zeggen hebben we nu wel genoeg regen gehad. Man, man, man, wat ben je dat snel beu. Het is goed voor de tuin, de boeren en het grondwaterpeil natuurlijk, maar ik word er niet blij van. Tuinieren in de regen is sowieso een triest gebeuren. Het is ook niet goed voor de grond. Door op natte bedden te lopen slaat de grond dicht.

De tuin staat dan ook even op een laag pitje. Om de tijd toch nuttig te besteden dook ik afgelopen weekend de bijkeuken in. Want daar lagen nog wat losse eindjes. Of klusjes, zoals je wilt.

Zaden opruimen

Zaden opruimen

De bijkeuken is een rommeltje. Bij jullie niet? Nou, ik kan gerust zeggen dat het daar bij ons van maart tot november een bende is. In het voorjaar staan er plantjes, maar nu is het één grote vergaarbak van groente en zaden. Een kleine opsomming wat er allemaal ligt: gedroogde pepers, bewaarcourgettes, “gewone” Black Beauty courgettes, zaden van dille, zonnebloemen, Afrikaantjes en Zinnia’s, tomatenzaden, paprikazaden, goudsbloemen en kranten waarop maïs ligt te drogen. Oh ja en ook nog kolven waarvan de maïs nog losgemaakt moet worden.

De zaden gingen in enveloppen en keukenpapier, gelabeld en voorzien van een datum. De groenten liggen er nog, moeten nog verwerkt worden of gaan naar de kippen. Voor de pepers zoek ik nog een tweedehands elektrische koffiemolen om chilipoeder te maken.

De foto is overigens na het opruimen gemaakt 😉 Nog niet alle zaden zijn droog genoeg om op te ruimen.

Appelmoes maken

Er lag nog een klusje te wachten, eigenlijk al een paar weken. Alle valappels worden bewaard in de koelkast. Behalve dat we gelukkige bezitters van twee vriezers zijn hebben we ook twee koelkasten. Om mijn duurzame geweten een beetje te sussen staat deze oude koelkast alleen aan tijdens de oogstseizoen. En nu lag hij dus vol met appels. Wat is er nu fijner dan een uurtje appels schillen en daarna lekker te laten pruttelen op het fornuis, als de regen tegen het raam tikt? Zeg nou zelf, niks toch? Die geur in huis, onbetaalbaar.

Het recept? Mijn appelmoes is van de categorie “don’t try this at home”. Want er gaat bijna geen suiker in en kan niet lang bewaard worden. Op een pan van twee liter voeg ik 100 gram suiker toe. De pan gaat bijna vol met appels en één liter water. Als de appels fijn gekookt zijn gaat de appelmoes gloeiend heet in schone, steriele potten. Vijf minuten op hun kop zetten, daarna terug draaien en wachten tot de deksels vacuüm trekken.

Ik bewaar de potten in de koelkast. Een ander deel staat gewoon in de kast, om te testen hoe lang ik ze kan bewaren. De potten van eind augustus zijn nog goed, dus in ieder geval zijn ze vijf, zes weken houdbaar.

Moestuin opruimen

Tussen de buien door worden de tuinklussen gedaan. De regen en wind hebben hun sporen nagelaten. Eén van de courgettestokken is omgevallen. Afgebroken. De klamboe van de kolen is weer opengescheurd. Voor de zomervakantie kon ik de gaten nog bedekken met de oude gordijnen van mijn moeder maar hier helpt geen lieve moedertje meer aan.. de klamboe is versleten. Ik laat het nu maar zo, ben er ook wel klaar mee. Dan maar geen kolen. Ze groeien toch voor geen meter en er zitten grote gaten in door één of ander beestje. Tja, de koolwitjes weten die gaten ook te vinden en als je een paar dagen niet in de moestuin komt is het leed al geschied. Volgend jaar beter.

De tomatenstokken staan er eenzaam bij. Voor de regenbuien heb ik de tomatenplanten verwijderd maar de stokken bleven achter, wachtend op regen zodat ze makkelijker de grond uit gaan. Inmiddels heb ik heb al heel wat keren aan de stokken staan draaien en trekken. Met als resultaat dat de helft eruit is en de andere helft nog muurvast zit. Logisch, want ik heb ze in mijn ijver een halve meter de grond in geslagen. Nu staan ze te wachten tot een hele sterke man ze voor me los kan trekken.

De paprika’s zijn geoogst en ingevroren. De paprikakas is opgeruimd. De ramen zijn in slechte staat en om nog meer vocht te voorkomen staan ze nu in de schuur, wachtend op een opknapbeurt. Op de plaats van de kas staat nu weer de tijdelijke compostbak. Eenvoudig gemaakt van een paar palen en kippengaas, vastgezet met touwtjes. Het is heel simpel maar vorig jaar functioneel gebleken. Nu kan ik een start gaan maken met het leeg maken van de vakken, want de tuin staat nog altijd vol.

Kas opruimen

De kas is al een paar weken geleden leeg gehaald, schoongemaakt en voorzien van nieuwe compost. Net als vorig jaar zaaide ik wintergroente om dit najaar nog een verse groene salade uit eigen tuin te kunnen eten. De kas staat naast een hoge coniferenhaag en vanaf september komt er bijna geen zon meer in. De tomaten kleuren daardoor niet meer. Alle tomaten worden dan geoogst en leg ik in de vensterbank. Meestal rijpt 80%. Je kan er een rijpe appel of banaan bij leggen maar een rijpe tomaat werkt ook prima. De pitten in de rijpe vrucht scheiden een stof af waardoor groene tomaten rijpen.

De kas in inmiddels ingezaaid en een deel is al opgekomen. Ik zaaide er veldsla, mizuna, postelein, rucola en een paar rijtjes slazaden die over de datum zijn. Een klein gedeelte van de kas liet ik nog leeg om daar later de witlof te planten.

20190925_153001

Kippen

Met de kipjes gaat het iets beter. Af en toe hoor ik nog een snufje maar minder dan een paar weken geleden. Kippen met snotziekte kunnen later chronische klachten krijgen, ik denk dat dat bij ons vijftal ook zo is. Maar ze maken geen zieke indruk dus we laten het voorlopig zo.

Afgelopen week lag Dopey ’s avonds onder de stok te slapen, in plaats van er op. Soms gebeurt het dat een kip niet op de stok kan blijven zitten, de dames duwen elkaar er namelijk af. Als de stok dan al vol is komt de laatste kip er moeilijk tussen. Vaak slapen ze dan in het legnest, maar Dopey is een beetje apart. Toevallig zag ik haar liggen onder de stok, heb haar toen tussen de rest gezet. Anders had ze de volgende morgen onder de poep gezeten.

Kikkers

De regen heeft ook zo zijn voordelen. Ik hoef niet meer met gieters te lopen en de kikkers hebben het super naar hun zin, die lopen door de tuin alsof de vijver is verplaatst. Niet gek, met al die plassen. Het is wel opletten, want als je in het donker door de tuin loopt schieten ze voor je voeten weg.

Nu was ik altijd van gedachte dat we één groene kikker hadden, maar toen ik gistermorgen naar mijn werk ging en in regenpak mijn fiets uit de schuur haalde liepen er twee enorm grote kikkers. 1+1 is…. baby kikkertjes??

 

 

 

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s