Wachten op het voorjaar.

Wachten op het voorjaar duurt in deze tijd altijd lang. Te lang. Zeker als er ook nog eens een echte winterperiode komt met sneeuw. SNEEUW! Natuurlijk is winterweer prachtig maar vorst betekent ook extra werk voor de tuin, de opgeslagen oogst en de kippen.

De dahlia’s zijn uit hun winterbewaarplaats gehaald en liggen nu binnen. Het tuinhuis is niet geïsoleerd dus daar konden ze niet langer blijven. En gelukkig waren we op tijd want een temperatuur van -4 is echt te koud voor ze.

De aardappelvoorraad was net op dus daar hoefde ik niet mee te sjouwen. De wintervoorraad wortels ligt nog steeds in het zand in de schuur die wél geïsoleerd is, en afgedekt met een paar dekens zullen ze het wel redden.

Om te voorkomen dat het water in de ibc containers zou bevriezen hebben we de achterkant van  de berging dicht gemaakt met resthout. Vorig jaar liet ik ze leeg lopen maar daardoor had ik afgelopen zomer een tekort aan water. Daarom blijven ze dit jaar gevuld. Over het algemeen wordt geadviseerd om regentonnen leeg te laten lopen bij vorst, dus hopelijk krijgen we er geen spijt van en vriezen ze niet kapot. We laten onze regentonnen overigens nooit leeg lopen in de winter en dat gaat altijd goed. Maar of dat ook lukt met een 1000 litervat?

De witlofwortels in de kas kregen een extra laagje stro. Ik heb ze nooit eerder in de volle grond in de kas geplant. Andere jaren werden ze altijd in een emmer met grond gezet zodat ze verplaatsbaar waren bij vorst. Maar doordat ze binnen stonden had ik ook snel last van vliegjes. Daarom staan ze nu in de kas. Of het ook echt mooie kropjes worden weet ik niet, ze groeien wel dus tot zover is het experiment geslaagd. De rest is afwachten.

Met de kippen gaat het goed. Zelfs heel goed, want Sientje heeft haar eerste ei gelegd! Haar kopversierselen zijn de laatste weken goed gegroeid en roder geworden, een teken dat ze “tegen de leg aan zitten”.

En ze heeft het er druk mee, ons Sientje. Gisteren maakte ik het hok schoon en kon ze bijna niet wachten tot ik klaar was. De andere kippen liepen in de tuin maar zij ging niet mee. Met argusogen hield ze me in de gaten, met grote passen liep ze heen en weer. Trap op.. trap af… trap op… trap af… toch maar even bij de anderen kijken…. en snel weer terug. Trap op… ondertussen kijkt ze me verwijtend aan.. “ben je nou nog niet klaar? Ik moet een ei kwijt”….. trap af… trap op…. als ik klaar ben gaat ze snel in het stro liggen. Ik laat haar maar snel met rust, een ei leggen doen ze het liefst alleen.

Door de kou hebben ze meer aandacht nodig. Hun drinkwater bevriest, dus dat betekent regelmatig verversen en ‘s avonds de drinktoren naar binnen. De kranen van de regentonnen zijn inmiddels bevroren, dus ze krijgen nu gewoon kraanwater. Gelukkig is de temperatuur ’s middags boven nul, dat scheelt een hoop werk.

De kippen hebben het niet zo op sneeuw. Ze vinden het ook een beetje eng als het uit de lucht komt vallen. Ze zitten dan in het nachthok. En dan is er natuurlijk niets leuker dan een beetje te  “keten”…. met z’n alleen het legnest leeghalen. Als overdag alle kippen boven zijn dan weet ik al hoe laat het is… een grote bende daarbinnen 😉 Nou ja. ik gun hen ook een pleziertje en met blik- en veger is het ook zo weer opgeruimd.

Ze lopen het liefst over het sneeuwvrije pad. Waar veel sneeuw ligt komen ze niet. Een paar dagen was de tuin volledig wit en konden ze geen eten vinden, nu het overdag dooit eten ze weer gras en gaan op zoek naar eetbare beestjes. Verder voer ik ze bij met meelwormpjes, brinta en de maïs uit de moestuin. Dat weten ze snel, Saté staat me vaak op te wachten bij de achterdeur.

We eten nog steeds van de tuin. In de vriezer ligt nog groente voor stoofpotjes, in de schuur nog wortels en er is nog een grote hoeveelheid inmaakpotten met jam, augurken, piccalilly en stoofperen. In de tuin staat nog prei en veldsla.  Ze kunnen goed tegen de vorst. Dit jaar wil ik meer wintergroenten gaan kweken, boerenkool en bloemkool. Bij één van de tuinbuurmannen zag ik een prachtige groene kool, dat is toch prachtig dat het zo kan groeien in je eigen tuin.

Het winterweer nodigt ook uit om lekker binnen aan het werk te gaan. De zaaibakken zijn schoongemaakt en staan met zaaigrond op de radiator om op te warmen. Binnenkort ga ik beginnen met zaaien. Het is al langer licht dus er is niets meer wat me tegen houdt. En bovendien, mijn groene vingers jeuken. Liefst zou ik al in de tuin aan de slag gaan, maar  wachten op het voorjaar duurt in deze tijd altijd te lang.