Zelf maken

We leven in een wegwerpmaatschappij waarin alles in no time vervangen wordt, kapot of niet, zonder zelfs maar te onderzoeken of herstellen ook mogelijk is. Terwijl iets repareren soms heel makkelijk is. Wij proberen altijd dingen die stuk zijn te repareren. Of nieuwe dingen zelf te maken. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Soms moet je daar hulp voor zoeken, maar dan is het ook fijn dat “die ander” met je mee denkt. 

Vorige week brak er een kroon af. Zelf maken was geen optie 😉 . Zulke dingen gebeuren natuurlijk altijd in het weekend. Gelukkig had ik geen pijn en kon maandagochtend gelijk naar de tandarts.  “Oooww, geen probleem” zei de tandarts, “die plakken we even”. Plakken? Kon alles maar zo makkelijk gemaakt worden.

Het afbreken van de kroon was niet het enige ongelukje vorig weekend. Er raasde ook een storm over Zeeland waardoor 2 ruiten van mijn kas braken. We hadden nog reserve ramen maar glas snijden is een vak apart. Daarom besloten om een paar ramen op maat te laten snijden door een vakman. Gelukkig is mijn man heel handig en kan hij de ramen zelf zetten. Nu nog even wachten tot de wind eindelijk gaat liggen en we de kas kunnen repareren. Tot die tijd is het gat afgeplakt met plastic.

Een paar weken geleden ging de luiwagen kapot toen ik de paden aan het schuren was. Door het kippenhok in en uit te lopen wordt het pad snel slikkerig. Gevaarlijk bij regenachtig weer, want het pad wordt dan net een glijbaan. Maar halverwege mijn karwei ging de steel van de borstel af. Gelukkig was het snel gemaakt. Een stukje er af zagen, schroef erin en hij was weer als nieuw.

De kippen maken ook dingen zelf. Je geeft ze te eten en krijgt er eieren en mest voor terug. Tenminste als alles goed gaat. In oktober dacht ik nog dat mijn kipjes het niet zouden redden. 3 Weken lang kregen ze antibiotica vanwege de snotziekte. Ze herstelden langzaam. Na de kuur stopte ik ze vol met vitaminen en dat was het laatste duwtje dat ze nodig hadden.

In die tijd zijn er veel mensen geweest die zeiden “waarom doe je zoveel moeite voor een paar kippen? Voor een paar euro heb je nieuwe…”  Toegegeven, dierenartskosten zijn hoog en het vroeg een hoop inspanning en tijd. Maar het is me alles waard geweest.

En daarom ben ik nu extra blij. Afgelopen week hebben de laatste 2 kipjes hun eerste ei gelegd. Dopey en Happy. Vooral van de eerste heb ik me vaak afgevraagd hoe ze dat zou doen. Had zelfs al visioenen van Dopey die overal haar eieren legde behalve in het legnest.

Maar het valt allemaal reuze mee. Ze is ineens volwassen geworden en schreeuwt net zo hard als de grootste 3 en is heel aanhankelijk geworden. Als ik het hok schoonmaak komt ze altijd even boven kijken. Om geaaid te worden. Jawel. En ze gaat er als een kat voor zitten, de vleugels iets omhoog en haar kont naar beneden. Aai me maar.. ja toe dan.. aai me dan… Het is aandoenlijk om te zien. En haar eerste eitje legde ze gewoon daar waar het hoort, in het legnest. Dat had ik niet verwacht van ons meest sukkelige kipje.

Happy legde vanmorgen haar eerste eitje. Ze had de pech dat zij en Sientje tegelijkertijd “moesten”. Wat haar een hoop gepik op haar kop opleverde. Waarop ik haar mee nam naar de kas en ze voor mijn neus een ei legde in een kuiltje in de grond. Zonder enige bombarie of lawaai. Waar Sientje met een hoop gegil duidelijk maakte dat het ei eruit was ging Happy daarna stilletjes door met haar zoektocht naar wormpjes. Wat een verschil.

Wel grappig dat ze allemaal een andere formaat en kleur eitje leggen… en.. niet lachen, ik weet ook precies van wie welk ei is 😉

Omdat we nu ineens heel veel eieren hebben moest er ook iets van gemaakt worden. Want waar laat je al die eieren?  Dus we aten vanmorgen een gekookt eitje bij het ontbijt, bakten pannenkoeken voor de lunch, koeken voor bij de koffie en bananenbrood voor in de vriezer. Dingen maken kan ook een luxeprobleem zijn.