Stormschade

Er raast een storm over Nederland, en hier in Zeeland krijgen we de primeur. Waar anderen zich afvragen hoe ze deze dag naar hun werk of huis gaan heb ik de luxe van een vrije dag. Een lange lijst met uitgestelde binnenklussen ligt op me te wachten. Een perfecte dag daarvoor. Buiten raast de storm door de tuin, binnen de geur van  net gebakken koek en schoonmaakmiddel.

De kippen waren instinctief dichtbij elkaar gekropen, in de uiterste hoek van het hok. Ze lijken niet bang maar zitten ’s morgens nooit op die plek, zeker niet rond etenstijd…          Uit de coniferenhaag klinkt een hoop gekwetter…. alle kleine tuinvogels hebben daar hun schuilplaats gevonden. Af en toe komt er eentje naar buiten, om snel weer terug in de haag te kruipen. Nee, het is nog niet voorbij…

Binnen begin ik  met de klusjes. Volgende week ga ik zaaien dus de zaaibakken moeten schoongemaakt worden. Ieder jaar neem ik me voor om dat gelijk te doen als ze leeg zijn, maar blijkbaar is dat niet haalbaar. Meestal is het dan eind mei, en draait de tuin al op volle toeren.

Als de bakken schoon zijn vul ik ze met potgrond en zilverzand.  ( Je kan natuurlijk ook  zaaigrond kopen als je dat makkelijker vindt.) Het zand verdeel ik door de bovenlaag van de potgrond. In deze laag ontkiemen de zaadjes. Voor kiemplantjes is potgrond te scherp, de wortels zouden kunnen verbranden. Ze hebben ook geen voeding nodig om te ontkiemen.  Als de plantjes wat groter  zijn hebben ze juist wel voeding nodig, en dat zit dan in de onderlaag. Zand houdt ook iets meer vocht vast en maakt de grond luchtiger, ideaal voor het ontkiemen. De bakken gaan in de vensterbank om op te warmen.

Als ik de troep aan het opruimen ben hoor ik een harde klap in de tuin. Eén van de ramen is uit de kas gewaaid en ligt in de vijver. Dat wordt vissen naar glas.  Gelukkig valt het nogal mee, de kleine stukken zijn zo opgeveegd en de grotere kan ik  uit het water pakken. We hebben nog reserve glas in de schuur staan en mijn man A3 is erg handig gelukkig.

Als de storm voorbij is fiets ik snel naar de moestuin. Wat zal ik aantreffen? Staat mijn pasgebouwde schuur er nog? De westenwind staat er pal op.  Stel dat het dak eraf gewaaid is, of de dakpannen, of… of…. Maar ik heb heel veel geluk gehad, alles staat er nog. Opgelucht loop ik een rondje om mijn schuurtje, om er zeker van te zijn dat alles in orde is.  Alleen de prei is omgewaaid, en er zijn wat palen omgevallen die tegen de palenkast aan stonden.

Later blijkt hoeveel geluk ik heb gehad. Er is  veel schade op het volkstuinencomplex. Veel kassen, schuurtjes en afrastering zijn beschadigd.  Het zal weer tijd nodig hebben om dat allemaal te herstellen.