Mijn dag begon als alle andere met het buiten zetten van de zaailingen. Enkelen hebben voor het eerst de nacht buiten doorgebracht. En dat is blijkbaar goed bevallen want ze stonden er allemaal nog. Geen enkel spoor van slakkenvraat. Midden deze week wordt het minder warm en mogen ze naar de moestuin. Het gaat dan vooral om de courgettes en pompoenen.
De afgelopen week is er weer veel gebeurt. De tuin begint al een beetje groen te worden, met van die mooie groene rijtjes. Er is al één en ander uitgeplant, maar het einde is nog niet in zicht. De kas staat nog vol met plantjes die wachten op hun definitieve plek. Dat gaat komende 2 weken allemaal gebeuren. Op de IJsheiligen hoeven we niet meer te wachten, het is warm genoeg.
Als je wil genieten van je eigen bessen moet je ze beschermen tegen vogelvraat. Daarom hang ik er van die lelijke blauwe netten overheen. Ik heb ook eens zwarte netten gehad, maar toen er 2x een merel in verstrikt raakte heb ik ze weggegooid. De merels hebben het trouwens overleefd, ze hadden het geluk dat ik net op dat moment naar de tuin ging en ze los kon knippen.
Kleine tip> als je je netten opruimt, doe er dan een label aan met daarop de laatste locatie waar hij voor is gebruikt. Ik heb verschillende netten, oa voor de bessen en de aardbeien. Beide kooien hebben een ander formaat, en de netten dus ook.
Als je een net moet ophangen doe dit dan bij voorkeur op een windstille dag. Zorg dat alle gaten dicht zijn en verzwaar het net met planken en/of stenen.
Verder is de maïs uitgeplant. De eerste dagen waren te koud, met een nachttemperatuur van 4 graden. Daar houdt maïs niet van. Maar ik kon niet langer wachten. De kas moet leeg om plaats te maken voor de tomaten. Hun groene bladeren zijn al een beetje aan het verkleuren door voedseltekort dus ze moeten de grond in. En ja, daarna werd het te warm. Daar houdt pasgeplante maïs ook niet van, want de wortels worden beschadigd bij het planten en moeten opnieuw wortelen. Maar ze lijken het te redden, krijgen nu iedere avond nog een beetje water maar ze staan er al beter bij dan een paar dagen geleden.
De peulen zijn geplant. Deze zaaide ik in lege toiletrollen. De planten gaan met toiletrol en al de grond in. Dat geeft me altijd een goed gevoel, duurzaam tuinieren. Hergebruik en beter voor je planten. De wortels blijven intact bij het uitplanten en als je de toiletrol in de grond stopt vergaat het karton vanzelf. Het schijnt trouwens dat wormen dol zijn op karton. Dus ook nog eens goed voor de bodem.
En zo gaat het zijn gangetje in de tuin. De aardappelen zijn boven de grond en groeien goed.
De aardbeien tonen hun bloemen, dus we zijn voorzichtig positief. Alles zal afhangen van het weer de komende tijd. Vorige week viel er 50ml regen, maar nu wordt de grond het alweer droog. Een buitje zou welkom zijn als de aardbeien gaan groeien.
Ik ontdekte nieuw leven in de tuin. Onder de ibc containers leven 2 padden, die elke keer de schrik van hun leven krijgen als ik hun deur open doen..
En er ligt een grote molshoop in de tuin… precies tussen mijn pas geplante zinnia’s.
En passant maakte ik nog even 2 wigwams van de oude takken die ik in februari in het bos had gevonden. Het is de bedoeling dat de Oost-Indische kers hier tegenaan gaat groeien.
De bonenstokken zijn ook gezet. De bonen liggen in de week in een glas met water. Na 24 uur leg ik ze in een vochtige theedoek tot ze openbarsten, daarna gaan ze de grond in. Deze tip kreeg ik afgelopen week van een tuinbuurman.
Een deel van de zinnia’s, goudsbloem en Oost-Indische kers zijn uitgeplant. Zelfs de voorgezaaide bieten zitten al voor een deel in de grond. De rest nog niet… wegens ruimtegebrek. Het moestuinvirus heeft toegeslagen, je wil altijd meer dan mogelijk is.
En dan hadden we nog een zieke kip…Zwarte loopt alsof ze dronken is. Zo erg dat ze regelmatig omvalt, niet meer op de stok kan komen en vaak achteruit loopt omdat ze haar evenwicht kwijt is. Eten doet ze zittend. Ze lijkt langzaam verlamd te raken. Ze is moeilijk te hanteren en heel sterk met haar 3 kg. Als je haar vangt schreeuwt ze de hele boel bij elkaar. Stemgeluid formaat kalkoen. Afgelopen vrijdag heb ik nog foto’s van haar gemaakt, ze kon toen nog redelijk lopen. Afgelopen weekend ging ze hard achteruit.
Het is altijd een kip geweest met een duidelijke eigen mening. Als iets niet naar haar zin was liet ze dat duidelijk merken. Met haar 7 jaar stond ze tot een week geleden altijd bovenaan de pikorde. Kort geleden heeft ze zelfs nog een paar eieren gelegd.
Maar zoals het nu ging kon het niet door gaan. We moesten een moeilijke beslissing nemen. Vanavond hebben we haar in laten slapen.
MOESTUIN HIPPIE 