10 Things about me

Op Instagram rouleerde vorige winter een kettingbriefachtig verzoek 10 persoonlijke dingen over jezelf te vertellen. Daardoor heb ik al veel leuke verhalen gelezen over instagrammers die ik volg. Zo leer je de tuinder achter de moestuin en instagram account beter kennen.

Tot ik zelf de vraag kreeg. Nu ben ik niet zo van het delen van persoonlijke dingen. Eigenlijk hou ik alles het liefst voor mezelf. Maar laten we eens gek doen. Daarom…. Moestuinhippie uit haar comfortzone.

10 Things about me.

Mijn moestuincarriére begint in 2011, als ik een paar tomatenplantjes en een paprikaplant krijg van een collega. Ze bleven de hele zomer in een pot staan en er kwamen zowaar vruchten aan. De tomaatjes werden ook nog rood. Beginnersgeluk. De paprika bleef groen en was niet te eten 😉
Dat kan anders dacht ik het jaar daarop. We waren inmiddels verhuisd naar een dorp met een grote tuin en de vierkante meter moestuin deed zijn intrede. Daar kwam serieus veel groente uit! De tomaten stonden in potten en de aardappels groeiden in emmers op het dak. De oogst was ongelooflijk lekker. Al snel wilde ik meer. Ik kreeg een moestuin van 100 vierkante meter, het jaar daarop werd het 200 vierkante meter. En daar leef ik me nu op uit.
Ik heb iets met knutselen. Dat ik vroeger niet bij de padvinderij wilde begrijp ik nu echt niet meer. In de moestuin zet ik het ene bouwsel na het andere in elkaar en ik geniet er nog van ook.
Als kind had ik al wat met dieren. Met kleintjes dan, voor grote honden liep ik een blokje om. Ik ben gek op mijn hond Luna en onze kipjes. Vroeger dacht ik altijd dat alle kippen hetzelfde waren, maar nu weet ik dat ze allemaal een eigen karakter hebben.
Moestuinieren houdt me met beide benen op de grond en leert me omgaan met tegenslagen. Zorg dat je altijd een plan B achter de hand hebt.
Ik heb wat met duurzaamheid. Als tiener verbouwde ik samen met mijn vader mijn kamer tot zit/slaapkamer met spullen die ik op zolder had gevonden. Van oude lampen maakte ik nieuwe door ze te bekleden, een oud bed werd een bank en een laken verfde ik een andere kleur en fabriceerde er rolgordijn van.
Fotografie maakt me blij. Het leert je anders kijken naar je omgeving en ik voel me opgetogen als ik een leuke foto heb gemaakt.
In 2010 brak er min of meer spontaan een stuk bot af in mijn knie tijdens een fietstocht. Uit onderzoeken bleek dat ik OCD (slecht ontwikkeld bot) had, een relatief zeldzame aandoening in mijn beide knieën. Na een lange revalidatieperiode moest ik me er bij neerleggen dat ik daar een beperking aan overhield. Mijn baan in de zorg moest ik opgeven maar kreeg er een nieuwe baan voor terug als personeelsplanner in dezelfde instelling. Omdat sporten niet meer mocht ging ik moestuinieren en wandelen.
Ondanks mijn beperking liep ik 5x de Zeeuwse Kust (wandel) marathon. Stiekem ben ik daar best trots op 🙂
Soms droom ik van een grote moestuin met pluk- en theetuin, waar je een lekkere lunch kan gebruiken of zomaar wat kan zitten lezen onder een paar bloeiende hoogstamfruitbomen. Waar het ruikt naar zelfgebakken appeltaart en bezoekers hun groente meenemen voor het avondeten…. Ach, er moet wat te dromen zijn toch?