Plannen en goede voornemens voor 2020

Voor iedereen met of zonder groene vingers: de allerbeste wensen voor 2020! Dat het maar een heel mooi, groen en groeizaam jaar mag worden waar we allemaal in goede gezondheid van mogen genieten.

Groen 2019

Wij hebben 2019  groen afgesloten op een voor mij bijzondere plek: Villa Augustus. Ik was daar voor het eerst in de winter en het viel me op dat er nog veel groenten in de tuin stonden. Dille, snijbiet, verschillende slasoorten en spruiten. Ik had niet gedacht dat dille in deze tijd nog kon groeien. Mijn plan is om ze komend najaar ook te laten staan. Dit jaar liet ik snijbiet staan in de volle grond en daar eten we nu nog steeds van. Soms moet je ook gewoon dingen uitproberen.

Goede voornemens voor 2020

“Heb jij nog goede voornemens?”, vraagt mijn man aan de ontbijttafel. Goede voornemens, is dat niet iets van vroeger? Maar ik heb ze wel. Zo aan het eind van het jaar kijk ik altijd terug naar het jaar dat achter ons ligt. Wat wil ik anders? Wat kan er beter? En dan bedoel ik niet in de tuin maar op het gebied van duurzaamheid. Okay, ook een beetje in de tuin.

Minder plastic verpakkingen

Ik stoor me heel vaak aan plastic verpakkingen in de supermarkt. Waarom moeten komkommers en paprika’s in plastic verpakt worden? Waarschijnlijk vanwege hygiëne of gemak voor de consument, maar mij is al dat plastic een doorn in het oog. Dus mijn goede voornemen is…. minder plastic verpakkingen kopen! Ik zou mijn eigen tasjes mee kunnen nemen, of zelf maken. Het zal vast niet met ieder product lukken, maar iedere verpakking die niet in de winkel gekocht wordt is er één.

Grotere moestuin

Heel eerlijk, het was geen goed voornemen om de moestuin groter te maken. Maar het is nu eenmaal zo gelopen. Hierdoor kunnen we wel meer verse groente eten. Ik had bijvoorbeeld nooit plaats voor wintergroenten omdat de tuin altijd nog vol stond op het moment dat ze de grond in moesten. Daar gaat nu verandering in komen. Verder hebben we meer plaats voor verschillende aardappelrassen en pompoenen, die altijd in de verdrukking kwamen.

Kassabonnen weigeren

“Wilt u de kassabon?” Het is een vaak gehoorde kreet in de supermarkt. Ik accepteer altijd een kassabon. Want je weet maar nooit of iets nog geruild moet worden. Maar eigenlijk gebeurt dit zelden. Die bonnen zwierven dan vervolgens weken in mijn handtas. Tot het uiteindelijk zo’n bende werd dat alle bonnen in de oud papierbak belanden. Maar nu las ik pas dat kassabonnen een coating hebben waardoor ze niet afbreekbaar zijn en daarom bij het restafval horen.

Om een product te ruilen heb je niet altijd een kassabon nodig, je moet bewijzen dat het product in de betreffende winkel is gekocht. Dat kan ook door het tonen van een bankafschrift. Mijn voornemen voor 2010 is geen kassabonnen meer te accepteren. Beter voor het milieu en mijn handtas, haha.

Nieuwe kas

In dit kersverse nieuwe jaar gaat een grote wens in vervulling: we gaan een kas bouwen in de moestuin. Natuurlijk heb ik al een kas in de achtertuin voor de opkweek van het kleine grut in het voorjaar. Maar deze staat naast de coniferen en daardoor kan er in de winter niets gekweekt worden, van oktober tot maart komt er nauwelijks zon in. Daarom een nieuwe kas die we zelf gaan bouwen van oude ramen. Tenminste als het lukt want ik ben nog altijd op zoek naar vlak glas voor het dak.

Mindfulness

Top 1 van de goede voornemens: minder druk maken over de kleine dingen in het leven. Maar liefst acht van de tien Nederlanders heeft dit goede voornemen. Ik dus ook, maar hoe doe je dat, je “minder druk maken?” Door simpelweg oplossingen te bedenken, beter te plannen en meer lege ruimte in de agenda te creëren, misschien eens vaker “nee” te zeggen. Minder multitasken. Minder druk maken over dingen die je toch niet kan beïnvloeden. Leven bij de dag. Eigenlijk weten we allemaal heel goed waar het fout gaat. Maar die uitvoering… tja. Maar bewustwording is een goed begin denk ik dan maar.

Voor mij is de moestuin ontspanning, het ideale moment om stress en zorgen van me af te laten glijden. Leven in het moment. Met mijn bloemen en planten probeer ik ook anderen te besmetten met het tuinvirus. En ik moet zeggen, dat lukt aardig. Je geeft eens wat plantjes weg, hier en daar wat zaadjes, laat eens wat foto’s zien van de tuin en voilá, weer iemand een beetje ontspanning bezorgd.