Winterochtend

Als ik de gordijnen open doe voel ik direct spijt van het lange uitslapen. Buiten is het magisch mooi. De achtertuin is versierd met een prachtig laagje witte rijp. “Snel ontbijten en naar de tuin”, denk ik als de zon op komt. Het ontbijt was nog nooit zo snel weggewerkt en binnen een kwartier sta ik buiten. Het slot van het kippenhok zit vastgevroren en ik verwarm het met mijn adem. Mijn plichtsbesef geeft eerst de kippen eten en omdat de duiven en een merel in de tuin zitten te wachten krijgen zij ook een beetje kippenvoer. In hun waterbak zit een dikke laag ijs en ook het laagje water in de voerbak is bevroren.

Dan pak ik mijn fototoestel en doe een rondje door de achtertuin. Moeder Natuur heeft hard gewerkt vannacht en de tuin omgetoverd tot een winterwonderland. Ik denk aan de volkstuin en stap op de fiets. Ondanks het vroege tijdstip verwarmt de zon mijn gezicht en ik trap nog wat harder om er maar zo snel mogelijk te zijn.

Het volkstuinencomplex ligt er verlaten bij. Waar ik gisteren nog glibberend de dijk af liep, door de enorme regenval van de laatste dagen, is de grond nu hard. De vorst heeft het water in de grond bevroren en ik denk aan mijn dahlia’s die nog in de grond zitten en de rode kool die ik veel eerder had moeten oogsten. Al tien jaar een moestuin en nog overvallen door de winter… Maar dan zie ik de kolen onder het net. Door de rijp staan ze daar in hun volle glorie: mijn mini rode kolen zijn net een schilderij 😉

Inmiddels komt de volkstuin tot leven. Eén voor één komen ze langs, de mannen van de volkstuin. “De beste wensen” klinkt het verschillende keren. De mannen hebben een klus. Om het watergebruik in de droge zomers te beperken zijn er collectief IBC containers besteld en deze moeten nu over de tuinen worden verdeeld. De mannen hopen te profiteren van de harde ondergrond maar hier en daar is de dooi al ingezet door de felle zon.

Als ik naar huis ga kijk ik nog één keer om. De zon breekt door en druppelt mijn prachtige start van de dag op de grond. Weg magie. Met een koude neus en vier bevroren kolen fiets ik naar huis, met mijn hoofd al in de keuken. Ohh happy days..