Juni moestuin

De moestuin heeft veel last van plagen en ik begin er steeds meer in te geloven dat het niets meer wordt dit jaar. De planten hebben warmte nodig om te groeien en dat kwamen ze de afgelopen maanden tekort. Hier en daar wordt het blad geel of zelfs bruin en veel vruchtgewassen lopen achter in hun groei. Da’s niet goed. Tussen de paprika’s en aubergines graven de woelmuizen of woelratten (of wat het dan ook mag zijn) fanatiek hun gangen en hoewel de slakkenaanvallen op mijn aardbeien minder worden nu er stro onder ligt eten ze nog steeds een hapje mee. Waar ik voorgaande jaren soms twee kilo per dag trok houd het nu met 200 gram per dag wel op. Begrijp me niet verkeerd, ik ben er blij mee hoor, maar denkend aan de lege vriezer zonder aardbeien deze winter baal ik toch wel een beetje.

Tuinieren na langdurige regenperiode

Goed, einde aan de klaagzang die tuinieren soms met zich mee brengt. Ik ben dankbaar voor alles wat we wel kunnen oogsten, zoals de asperges, rabarber en verse salades. Verder probeer ik al een beetje vooruit te kijken, wat ga ik doen als de vruchtgewassen niet herstellen? Gelukkig is het deze week warmer en eindelijk droog geworden maar de gewassen zijn nog klein en iel.

De stokbonen kwijnen langzaam weg. Omdat bonen zaaien in juni nog kan dook ik in mijn zadenvoorraad om voor de laatste keer voor te zaaien. Ook zaaide ik nog andere gewassen voor om straks lege plekken te vullen: bietjes, koolsoorten voor het najaar, bosui en witlof, dat niet is opgekomen in de volle grond. Omdat je witwortels niet eet maar nodig hebt om later witlof van te trekken kan je deze wortels wel voorzaaien.

De buitentomaten geef ik inmiddels brandnetelgier en hout-as in de hoop dat ze beter gaan groeien. De aardbeien zijn bijna klaar dus de netten kunnen eraf en droog worden opgeruimd. De bovengrond lijkt al te verharden door de hoge temperaturen van de laatste dagen, gelukkig is er flink wat waterreserve in de grond dus water geven is nog niet nodig, dat scheelt veel gesjouw met gieters.

Wat te doen tegen woelmuizen en woelratten

Het gaat niet goed met de paprikaplanten. Ze zijn half mei uitgeplant maar nauwelijks gegroeid. Nu dacht ik dat de kou de oorzaak was, maar kijkend naar de grond had ik het idee dat er verstoring van de grond was: gangen. Met een stok prikte ik in de grond, tien centimeter na elkaar maak ik gaatjes… al snel werd duidelijk dat de hele paprikabak vol zit met gangen. Er wordt geknaagd aan de wortels van de plantjes. De gangen zijn heel oppervlakkig, nauwelijks twee centimeter onder de grond.

Google geeft me een lesje in het bestrijden van tunnel-gravend gespuis. De tips die Velt geeft bestaan uit bestrijden met geur, trillingen, barrières maken en de beestjes vangen. Dat laatste wil ik (nog) niet dus ik beperk met tot de eerste drie en kies voor de makkelijkst uitvoerbare tips.

Verdeeld over de tuin zet ik metalen stokken met daarop een blikje, laad de oplaadbare batterijen van de mollenverjager nog eens op en begin met het geven van brandnetelgier. De oppervlakkige gangen verstoor ik door tussen de planten te schoffelen en ik haal de mulch (tijdelijk) weg zodat ik beter in de gaten kan houden of er nog nieuwe gangen ontstaan. Aan de randen van de tuin laat ik gangen intact en laat er urine inlopen. Je moet dit zien als geurvlaggen plaatsen, zoals honden doen. Ik las daar op internet veelbelovende verhalen over. Velt geeft wel aan dat alle methoden soms maar even werken dus ik blijf dagelijks controleren of de grond verstoord is.

Wil je weten hoe je brandnetelgier kan maken? Ik schreef er eerder een blog over: brandnetelgier maken.

Tuinkas

Nu “project Erasmus” voor mijn echtgenoot is afgerond kunnen we weer vooruit kijken en is er ook weer tijd om achterstallige klussen te doen. Er is het nodige te doen aan het huis en aan de tuinkas, die flink wat houtrot heeft gekregen door achterstallig onderhoud. Een zelfbouwkas is leuk maar het werd me wel pijnlijk duidelijk hoe belangrijk het is om onderhoud niet uit te stellen. In de vakantie in mei werkten we flink door aan de kas maar helaas zijn schilderen en regen geen goede combi dus het werk lag vaak stil. Bovendien zijn de ramen aan de westkant van de kas zo slecht dat ze nauwelijks nog te redden zijn. Gelukkig is mijn lief heel handig en is mijn zwager schilder, hopelijk kunnen we de ramen nog een paar jaar redden.. Daarna zullen ze echt vervangen moeten worden maar dan hebben we in ieder geval tijd om op zoek te gaan naar nieuwe.

Dahlia’s in natte grond

Omdat we tuinieren op zandgrond was ik niet zo bang voor rottende Dahlia’s door de aanhoudende regen, maar toch gaat het met een aantal Dahlia’s niet goed. Ze gingen de volle grond in op 8 april en sommigen zijn nog niet boven de grond. Nu zet ik ze wel eens te diep, waardoor het teveel energie kost om goed te ontkiemen. Omdat ik me toch zorgen maakte ben ik begonnen met opgraven van de Dahlia’s die nog geen teken van leven geven. Daar zat toch een rotte knol bij en eentje die helemaal was opgevreten door.. ja, door wat? Ik ga als volgt te werk:

• Kijk of de Dahlia groeipunten heeft boven de grond. Hebben ze dat niet, graaf dan voorzichtig in de grond op zoek naar signalen van ontkieming. Zie je niets, ga dan naar stap 2.
• Voel of de knol vastgegroeid is door voorzichtig tegen de oude stengel aan te duwen. Zit de stengel los, dan is er iets mis. Zit hij wel goed vast? Wacht dan af.
• Als de Dahlia los zit kan je hem uit de grond halen en bekijk de knollen. Zie je toch groeipunten? Stop hem dan terug in de grond, eventueel iets ondieper. Zie je geen teken van leven? Voel aan de knollen. Zijn ze nog hard of niet? Als ze hard zijn kan de knol terug in de grond, als ze zacht zijn knip je alle rotte stukken eraf en plant hem daarna opnieuw. Fingers crossed.
• Een Dahlia heeft maar één goede knol nodig om tot leven te komen dus het is altijd de moeite waard om te blijven proberen. Ik had in mei nog losse knollen in potten gezet om te laten ontkiemen, die worden nu pas wakker.

Basilicum uit de winkel overhouden

Basilicum uit de winkel kan je slecht bewaren. De planten worden met teveel in een potje gestopt waardoor de worteltjes geen ruimte meer hebben om te groeien. Dat is precies de bedoeling, want bedrijven richten zich vooral op zoveel mogelijk omzet en als de basilicum dood gaat koopt de consument een nieuw plantje. Maar je kan de plantjes zeker in leven houden door ze te verpotten. Haal het plantje uit elkaar en maak er bundeltjes van en zet ze over in een nieuw potje met potgrond of compost. Laat ze zo groter groeien en plant ze later buiten uit op een warme plek. Basilicum is een warmte minnende plant.

Tot slot twee foto’s van mijn kas. De tomaten (uitgeplant op 9 mei) beginnen zich inmiddels te vormen en de planten groeien goed. Omdat er al Phythophthora is gesignaleerd op het complex probeer ik zorgvuldig op te letten wanneer en hoelang de kas geventileerd wordt, water en voeding geven op vaste dagen en op die dagen juist niet te dieven omdat de atmosfeer in de kas dan vochtiger is. Ook ben ik begonnen met het vernevelen van lavameel na het dieven. Binnenkort ga ik het blad halveren om de planten iets meer lucht en ruimte te geven. De bovenstaande foto is gemaakt op 11 juni, onderstaande foto is van 27 juni. De planten groeien enorm hard nu. Nog een paar weken en dan komen de eerste tomaten!