Aardappeloogst

De aardappels zijn geoogst. En dat ging uiterst moeizaam door de droogte.

Aardappelen oogsten doe je met een riek. Deze zet je onder de rug aardappelen en daarmee haal je de hele stoel (plant met aardappelen) naar boven. Dit jaar ging het iets anders. Door de droogte was de grond naast de rug  kurkdroog. Dus niks geen riek, en niks geen aardappelen.  Ja er waren wel aardappelen maar ik moest ze opgraven met een plantenschepje.

De grond óp de rug was heel los, dus daar heb ik ze uitgegraven. De aardappelen die in het harde deel zaten zijn niet geoogst. Deze worden aan het eind van de zomer geoogst als er weer eens regen is gevallen. De kans is groot dat er eind zomer / begin najaar weer grote hoeveelheden regen gaan vallen maar dan is het jammer.

Over de oogst ben ik tevreden, grote maar weinig aardappelen. Dat schijnt normaal te zijn bij lange droge perioden. De kleine aardappelen verschrompelen in de grond en alleen de grote groeien goed. De natuur maakt zelf een selectie.

Ook fruitbomen doen aan natuurlijke selectie. De pruimenbomen laten regelmatig slechte pruimen vallen. Deze zijn allemaal ziek. Beschimmeld hangen ze in de boom, om uiteindelijk te vallen. Normaal gesproken moet je fruit uitdunnen, maar dat doe ik niet. En je ziet, het komt vanzelf goed, de boom bepaald het zelf. Survival of the fittest.

Nu de aardappels geoogst zijn het teeltplan er maar eens bij gepakt. Wat was de planning ook al weer? Het was de bedoeling dat de pompoenen de grond zouden overnemen. Nou, die staan al een paar weken te dringen dus dat komt goed. Ze hadden al stiekem wat ranken tussen de aardappels gegooid, die ik dan weer netjes naar hun eigen plaats terug legde…

Nu het veldje leeg is heb ik de ranken wijd uitgespreid, maar nu ze eindelijk mogen willen ze niet meer 😉 Door de droogte en watergebrek is de groei er een beetje uit. Ik heb ze nog flink wat water met brandnetelgier gegeven, (je kan hier lezen hoe je dat maakt.) maar of ze nog zullen groeien?

De uien waren in een week tijd ineens klaar voor de oogst. Het loof gaat dan liggen. Je kan ze dan nog in de grond laten zitten, maar groeien doen ze niet meer. De bol krijgt dan een harde schil. Datzelfde gebeurt als je ze oogst en laat drogen. Dus dat heb ik gedaan. En omdat er toch geen regen komt liggen ze lekker buiten. Niks afdakje, niks ophangen in de schuur, gewoon op de grond laten liggen. Na een paar weken kan je de wortels en het loof eraf knippen en opslaan. Liefst op een koele plek, maar dat is in deze tijd een beetje lastig, haha.  Ow ik wou dat ik een kelder had!

Datzelfde geldt trouwens voor de aardappelen. Na de oogst moet je ze nakijken op slakkenvraat of andere schade. Sorteren op grootte hoeft niet maar is wel handig. De aardappels met schade hou ik apart, deze eten we als eerste op. Andere jaren maakte ik ze nog schoon door ze te wassen, maar dit jaar zit er geen slik aan dus ook geen extra werk.. Ook aardappelen bewaar je op een koele plek. In deze warme periode kan je ze het beste in de grond laten zitten. Maar dan kan je de grond niet gebruiken, zoals ik van plan was.

Het aardbeienbed is leeg. De planten waren 2 jaar oud dus ze hadden nog wel een jaartje meegekund maar omdat ze zijn meeverhuisd uit de oude tuin en dat ook veel energie heeft gekost (nieuwe wortelgroei!) leek het me beter een nieuw bed aan te leggen.

Alle stekken staan nu onder de appelboom, waar alleen ochtendzon komt. Ze moeten wel dagelijks water hebben. In augustus gaan ze de grond in. De stekken die niet goed geworteld waren heb ik mee naar huis genomen en staan in een beker  water om te wortelen. Volgende week worden ze dan in een potje potgrond gezet.

 

Op de plaats van de aardbeien staan nu de kolen en broccoli. De eerst gezaaide broccoli geeft trouwens al oogst, en dat is uniek want het is in de moestuin nog nooit gelukt om broccoli te kweken. In mijn eerste tuinjaar in de achtertuin wel, dan heb je iets minder last van vlinders (en dus rupsen).

Naast de kolen staat een tunnel met sla. Dit hoeft natuurlijk niet in een tunnel, sla heeft geen last van rupsen. Tenminste niet als bij de kolen, waarbij het koolwitje eitjes legt aan de voet van de kool en de rupsen je hele kool opeten. Sla heeft dat probleem niet. Maar het leek me met de felle zon wel een mooie parasol, het tempert de zon een beetje. En na een paar dagen water geven kan je zien dat de groei er in zit, dus wat mij betreft een geslaagd experiment.

Tot slot een oogstfoto met daarop de laatste jostabessen en rode bessen, sperziebonen, augurken en de eerste zinnia’s.