Moestuinhippie versus de slakken.

 

Over het weer is altijd wat te klagen. Zeker door tuinders. In maart was het te koud, waardoor het tuinjaar laat van start ging. In april te nat, waardoor er nog steeds weinig geplant en gezaaid kon worden. De aardappelen gingen later de grond in dan andere jaren.

In mei werd het achtereenvolgens warm.  Dat was prima, maar daarna werd het te droog, met als gevolg dat planten niet groeiden en het zaaien zeer moeizaam ging. Mede door de wind droogde de grond sneller uit waardoor zaaisels verdroogden. Er was niet tegenaan te gieten.

Zware regenval in de moestuin

En daarna… kwam de regen. Heeeeel veel regen. Complete wolkbreuken trokken over mijn landgoedje. En dat had zo zijn gevolgen. Niet alleen de regen gaf schade maar ook de slakkeninvasie die in grote getale mijn groente en bloemen belaagden.

En eigenlijk heb ik nog geluk gehad, bij verschillende medetuinders stond zelfs een deel van hun tuin onder water. Alleen de ruggetjes van de aardappels staken er nog bovenuit. In mijn tuin stond er ook water tussen de ruggen, maar door het trekken van sleuven was dit gelukkig snel opgelost. De aardappelplanten bloeien nu, een prachtig gezicht.

De aardbeienoogst is inmiddels goed op gang gekomen. Dagelijks ga ik met mijn emmertje door de rijen. Ook de aardbeien hebben veel last van de regenval. Afgelopen week had ik zoveel rotte exemplaren dat ik ze een dik pak stro onder hun kontje heb gegeven. Hierdoor blijven ze droger en liggen ze niet op de natte aarde.

Aardbeien rotten door regen

Over kont gesproken, heb je wel eens aardbeien getrokken in de regen? Dat is niet grappig. Als je voorover bukt om te plukken voel je de regendruppels langzaam tussen je bilnaad glijden… je moet er wat voorover hebben om je oogst veilig te stellen.

Je kan het beste plukken met  twee emmers, één voor de mooiste rode aardbeien die je kan vinden, en één voor.. nou ja, zeg maar de zieke aardbeien die hebben geleden onder het vocht. Deze moet je namelijk verwijderen anders tasten ze de rest aan. En terwijl ik dan de ene na de andere slechte aardbei trek wordt ik steeds beter in gooien, want de emmer met de slechte staat altijd net buiten mijn bereik. De slakken die ik tegenkom verdwijnen ook in de emmer. Waar ik dan wel af en toe in moet kijken, anders zijn ze weer ontsnapt voordat ik klaar ben 😉

Slakken in de moestuin

De slakkenplaag hield me aardig bezig afgelopen week. Ieder jaar wordt er veel opgegeten. Vooral sla vinden ze lekker, en bloemen. Maar dit jaar is het bijna dramatisch. Ze hebben niet alleen sla gegeten, maar ook zinnia’s, afrikaantjes, komkommer, courgette, augurken, dahlia’s, paprika, aubergine, zonnebloemen, rucola, aardbeien, wortelkiemen, witlofkiemen, bijna alle basilicumplantjes,  cosmos….. ze hebben zelfs gegeten van de uien en de aardappelplanten, echt ongelooflijk. Gelukkig zet ik altijd van alles teveel, zodat er nog genoeg voor ons overblijft.

Soms moet ik er ook wel om lachen. Zoals vanmiddag. Een rij zonnebloemen.. de enige overgebleven rij moet ik eigenlijk zeggen, met op iedere plant één slak. Ze hebben het keurig verdeeld. En gisteren, toen ze weer een paar slaplantjes uit de rij hadden opgegeten… ze volgen keurig het rijtje, eten eerst het plantje helemaal op, en dan hup naar de volgende. Zie onderstaande foto. Dit rijtje sla was dubbel zo lang…

En aangezien ik geen gif gebruik tegen slakken in verband met hond Luna, zit er niets anders op dan dagelijks een rondje in de tuin te doen, alle slakken te verzamelen en elders weer uit te zetten. De dierenarts heeft me eens vertelt dat zelfs biologische slakkenkorrels gevaarlijk zijn voor honden dus ik begin er niet aan, hoewel ik afgelopen week toch bijna overstag was gegaan. Ik droom zelfs van slakken!

Ja je dacht hier een leuke blogpost te lezen zeker. Helaas, nu even niet. Ik kan natuurlijk doen alsof het altijd leuk is in de moestuin, met mooie stimulerende verhalen en mooie foto’s, maar de werkelijkheid is soms anders.

Was er dan ook nog goed nieuws? Tuurlijk. Meestal is het gewoon leuk om een moestuin te hebben.

De merels hebben 2 jongen groot gebracht. Ze zijn ook al uitgevlogen. Een bende jonge koolmezen vliegen als rennende kinderen door de tuin, buitelen al kwetterend over elkaar heen, niet in de gaten hebbend dat ik naar hen kijk en ze probeer te “vangen” met mijn camera. Zo leuk om ze bezig te zien, een privévoorstelling voor mij alleen. Dat is genieten.

Mindfulness

En er is meer positiefs te melden. De bieslook bloeit mooier dan ooit. We eten nog steeds asperges. De Gieser Wildeman krijgt zowaar minipeertjes. De eerste kroppen sla zijn geoogst. En ik trok kilo’s aardbeien, waarvan een deel al in de vriezer ligt voor de winter. De tuin wordt steeds groener en voller en daarmee steeds mooier. Ik geniet van al die groene rijtjes en vergeet er al snel de tijd. Mindfulness krijg je er gratis bij.

Instagram

Op Instagram had ik zomaar ineens 1000 volgers. Nooit verwacht dat zoveel mensen mij zouden gaan volgen. Voor diegene die het niet kennen, op Instagram plaats je foto’s, eventueel met een stukje tekst.. Zeg maar een mini-blog. Er zitten veel moestuiniers op Instagram, waardoor je inspiratie op doet en leert van elkaar. Laatst kreeg ik een berichtje van een volger op Instagram die vertelde dat ze het boekje/ de zaaikalender van onze volkstuinvereniging had gekocht, dat is toch leuk!