Groot-groter-grootst

Ken je het spreekwoord “wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd”? Van kleine dingen kunnen genieten is een enorme rijkdom. Ook in de moestuin was dat mijn motto, tevreden zijn met wat je hebt. Maar de tuin is altijd te klein. Te weinig ruimte voor al die plannen en nieuwe groenten die ik nog wil kweken.

Ik schreef er al over in de blog 10 things about me. De tuin werd steeds een beetje groter, van een paar moestuinbakken naar 100 m2, en daarna naar 200 m2. Je voelt hem al aankomen…. de moestuin wordt weer een stukje groter. Niks “het kleine eren”.

Hoe dit zo gekomen is? Een paar weken geleden kwam ik mijn tuinbuurman tegen. “Jacqueline”, zei hij, “ik heb even een dienstmedeling. Ik ga stoppen met mijn tuin. Het gaat niet meer. Die paar kroppen sla die nog uit die tuin komen, ik wil het niet meer.” Ik moest even slikken en wist even niets te zeggen. Niet dat we dikke vrienden zijn, maar we spreken elkaar regelmatig en het is een fijne tuinbuurman. Afgelopen zomer fotografeerde ik hem nog, omdat hij er altijd uit ziet als een echte tuinman. Mooi vind ik dat.

Op weg naar huis, eenmaal van de schrik bekomen, bedacht ik me dat dit mijn enige kans is om mijn tuin uit te breiden. Mijn tuin grenst alleen aan die van hem. Wat als ik er nu eens een stukje bij zou nemen? Misschien zou de buurman dan het overgebleven stukje nog wel kunnen bijhouden. Voorzichtig gooide ik een balletje op bij A3. Maar die was gelijk heel duidelijk. “Jacq, je hebt het al zo druk, daar zou ik niet aan beginnen”… zucht. Hij denkt niet aan groot, groter, grootst. Hij denkt aan het vele werk en mijn volle dagen. En misschien ook wel terecht…

Maar als ik later op de volkstuin dat stukje grond eens bekijk komt de voorzitter van het bestuur langs…. en vraagt of ik interesse heb om mijn tuin uit te breiden! De buurman gaat er echt mee stoppen, ook als ik een stukje grond over zou nemen.

Ik spreek een paar dagen bedenktijd af, maar de volgende dag heb ik het al besloten. Ik wil groot! Want, in principe betaal je de huur per jaar en als het echt niet lukt dan geef ik het gewoon terug. Maar daar gaan we niet vanuit natuurlijk, ik heb grootse plannen 😉

En zo kwam het dat ik ineens grootgrondbezitter ben van 249 m2 moestuin. Voor het eerst in jaren lag ik volledig op schema met het winterklaar maken van mijn moestuin. Sterker nog, het is al klaar. Maar nu kwam er ineens 50 m2 bij die ook nog even opgeknapt moest worden. Het stond vol onkruid, er stonden fruitstruiken op een voor mij niet handige plek en de omheining moest verzet worden. En ja, dan moest alles nog eens bedekt worden met compost.

Zo ziet 50 m2 eruit.

En zo ziet onkruid er uit. Veel onkruid. Handig, want je ziet precies waar je gebleven bent bij het verwijderen. Man, man, man, waar ben ik aan begonnen.

Maar na een paar weken ploeteren ziet de tuin er zo uit. A3 was zo lief om de omheining te verzetten. Het is nog niet helemaal klaar, maar wel bijna.

Wil je weten hoeveel wormen ik tegen kwam op die 50 m2? Ik heb ze geteld, het waren er tien. TIEN! De grond is arm en bevat veel winde en kweekgras. Daar zal ik de komende jaren veel irritatie tuinplezier van hebben. Maar denk eens aan al die nieuwe plannen en dat nieuwe teeltplan, zoveel mogelijkheden! Mijn tuin wordt GROOT!